Okres obowiązywania: | Tekst przepisu: | |
od 01.07.2003 zmieniony przez Dz.U. 2003.17.155 |
(uchylony).
|
|
od 25.05.2001 do 30.06.2003 |
§ 1. Każdy organ postępowania jest obowiązany przedstawić uchybienie stanowiące przyczynę nieważności orzeczenia sądowi właściwemu do stwierdzenia nieważności.
§ 2. Nieważność z mocy samego prawa stwierdza na posiedzeniu z urzędu, z inicjatywy organu postępowania albo na wniosek strony, sąd apelacyjny w składzie trzech sędziów. O nieważności orzeczenia sądu apelacyjnego oraz Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy. Sąd Najwyższy orzeka o nieważności wydanego przez siebie orzeczenia w składzie siedmiu sędziów, chyba że orzeczenie zostało wydane jednoosobowo. § 3. Wniosek strony o stwierdzenie nieważności orzeczenia, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego będącego pełnomocnikiem. Wniosek powinien zawierać wskazanie przyczyny nieważności oraz uzasadnienie. § 4. Jeżeli wniosek nie pochodzi od prokuratora, strona dołącza dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości stanowiącej połowę opłaty od kasacji. Przepisy art. 527 § 2-4 stosuje się odpowiednio. § 5. Prezes sądu właściwego do stwierdzenia nieważności orzeczenia odmawia przyjęcia wniosku, jeżeli został złożony przez osobę nieuprawnioną lub jest niedopuszczalny z mocy ustawy. § 6. Na zarządzenie w sprawie, o której mowa w § 5, oraz na zarządzenie odmawiające przyjęcia wniosku na podstawie art. 120 § 2 przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania wniosku. Przepis § 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio. § 7. Przyjęty wniosek strony doręcza się pozostałym stronom, ich obrońcom i pełnomocnikom, którzy w terminie 14 dni od doręczenia mogą przedstawić sądowi na piśmie swoje stanowisko. Sąd rozpoznaje kwestię nieważności na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej. § 8. Stwierdzając nieważność orzeczenia, sąd, w razie potrzeby, przekazuje sprawę, komu należy, lub podejmuje inne odpowiednie rozstrzygnięcie. § 9. Na postanowienie w przedmiocie nieważności przysługuje zażalenie, chyba że wydał je Sąd Najwyższy. |
|