Depozytariusz niezwłocznie powiadomi wszystkich sygnatariuszy oraz Państwa - Strony o:

1. każdym podpisaniu niniejszej Konwencji i dacie takiego podpisania;

2. każdym złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia i jego dacie, zwracając szczególną uwagę na oświadczenie, czy Państwo zadeklarowało się jako Państwo - wytwórca;

3. dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji;

4. dacie wejścia w życie każdej zmiany do niniejszej Konwencji lub do załącznika technicznego;

5. każdym wypowiedzeniu Konwencji, zgodnie z artykułem XV; i

6. każdym oświadczeniu wydanym zgodnie z ust. 2 artykułu XI.

1. Każde Państwo - Strona może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze pisemnego powiadomienia depozytariusza.

2. Wypowiedzenie wejdzie w życie po upływie sto osiemdziesiątego dnia od dnia otrzymania powiadomienia przez depozytariusza.

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani przedstawiciele właściwie upełnomocnieni przez swoje rządy, podpisali niniejszą Konwencję.

PODPISANO w Montrealu dnia pierwszego marca tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego pierwszego roku w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim, rosyjskim, hiszpańskim i arabskim, z których każdy jest jednakowo autentyczny.

Część 1. OPIS MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH

I. Materiałami wybuchowymi, wymienionymi w ustępie 1 artykułu I niniejszej Konwencji, są materiały które:

a) zawierają jeden lub kilka materiałów wybuchowych dużej mocy, które w ich czystej postaci mają ciśnienie pary mniejsze niż 10-4 Pa przy temperaturze 25° C;

b) zawierają materiał wiążący; oraz

c) jako mieszanina są miękkie lub elastyczne w normalnej temperaturze pokojowej.

II. Niżej wymienione materiały wybuchowe, nawet jeśli odpowiadają opisowi materiałów wybuchowych w ustępie I tej części, nie będą uznawane za materiały wybuchowe tak długo jak będą one przechowywane lub stosowane w celach wymienionych poniżej lub pozostaną włączone jak to wymieniono poniżej; dotyczy to materiałów wybuchowych, które:

a) są wytwarzane lub przechowywane w ograniczonych ilościach, wyłącznie dla wykorzystania w odpowiednio autoryzowanych badaniach naukowych, doświadczeniach lub próbach nowych lub zmodyfikowanych materiałów wybuchowych;

b) są wytwarzane lub przechowywane w ograniczonych ilościach, wyłącznie dla wykorzystania w odpowiednio autoryzowanych szkoleniach w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych i/lub doświadczeniach i próbach urządzeń do wykrywania materiałów wybuchowych;

c) są wytwarzane lub przechowywane w ograniczonych ilościach, wyłącznie dla celów wiedzy sądowniczej; lub

d) są przeznaczone do włączenia i stanowią nieodłączną część uzbrojenia wojskowego odpowiednio autoryzowanego na terytorium państwa wytwórcy w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej Konwencji w stosunku do danego państwa.

Takie uzbrojenie wyprodukowane w ciągu trzech lat będzie uważane za uzbrojenie wojskowe odpowiednio autoryzowane zgodnie z ustępem 4 artykułu IV niniejszej Konwencji.

III. W tej części:

"odpowiednio autoryzowany" w ustępie II a), b) i c) oznacza dozwolony zgodnie z prawem i przepisami zainteresowanego Państwa - Strony; i

"materiały wybuchowe o dużej mocy" zawierają ale nie ograniczają się do następujących: cyklotetrametylentetranitramin (HMX, oktogen), tetramitrat pentaeritritu (PETN, pentrit) oraz cyklotrimetylentrinitramit (RDX, heksogen).



CZĘŚĆ 2: MATERIAŁY ZNAKUJĄCE

Materiałem znakującym jest dowolna z substancji podanych w przedstawionej niżej tabeli. Materiały znakujące opisane w tej tabeli przeznaczone są do wykorzystania w celu ułatwienia wykrywalności materiałów wybuchowych za pomocą środków do wykrywania pary. W każdym przypadku, materiał znakujący powinien być dodawany do materiału wybuchowego w taki sposób, aby był równomiernie rozmieszczony w gotowym produkcie. Minimalna koncentracja materiału znakującego w gotowym produkcie po wytworzeniu powinna odpowiadać danym zawartym w tabeli.



TABELA

Nazwa materiału znakującego	Wzór cząsteczkowy	Ciężar cząsteczkowy	Minimalna koncentracja
Diazotan glikolu etylenowego(EGDN)	C2H4 (NO3)2	152	0,2% w masie
2,3- dimetylo-2,3-dinitrobutan (DMNB)	C6H12(NO2)2	176	0,1% w masie
p - nitrotoluen (p.-MNT)	C7H7NO2	137	0,5% w masie
o -nitrotoluen (o-MNT)	C7H7NO2	137	0,5% w masie

Każdy materiał wybuchowy, który w rezultacie jego zwykłego wytwarzania zawiera jakikolwiek z wyznaczonych materiałów znakujących o wymaganym minimalnym poziomie koncentracji lub powyżej tego minimalnego poziomu, będzie uważany za znakowany.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji,

- postanowienia konwencji są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 7 lipca 2006 r.